حرفم چیز دیگری بود!

می‌گویم! چیزی دیگر برداشت می‌شود! و آغازگر گفت‌وگویی می‌شود، دل می‌سپارم به گفت‌وگو و تا انتها هم زبان باز نمی‌کنم که جانِ دلم می‌خواستم چیز دیگری بگویم! شاید در حوصله نگنجید که برگردم عقب و دوباره کلمات را بچینم!

با خودم فکر می‌کنم شاید اینگونه شد تا نگویم! شاید قرار نبود گفته شود! احتمالا بد هم نبوده که  ناگفته باقی بماند!

بهرحال مهم این است که خواستم چیزی بگویم که نشد!