چتر دوست

خاطرات گاهی سراغ آدم می آیند که حرفهای خوب را و لحظه های ناب را دوباره به آدمی بنوشانند....

وقتی که غمت را تنها نخوردی... وقتی که کسی باشد که حال و هوای ابری ات نلرزاندش،هوای  ابری و آفتابی ات را داشته باشد، دلش بخواهد صاعقه ای را بشکند، و دلش نخواهد به وقت ابری شدنش تو زیر آسمانش باشی.... و برای روزهای ابری ات شعر بنویسد، شعر بگوید، به نوای سازی و صدایی آرامت کند.... و بفهماندت که زیر آسمان ابری ات تنها نیستی، گاهی چتری می آید که نلرزی... تا خود آفتاب می ماند.... 

"منتظر خوب شدنت میمانم..."

و چه خوب که این خاطرات نمرده اند، که باز تکرار میشوند و باز تکرار میشوند.. و باز و باز .....