عشق تو حلال است ...

گور پدر ارث و میراث و پول.... ولی این را کجای دلم بگذارم که شرع و دین، فرزندخوانده را محرمِ پدر و مادر نمی داند!! دیگر خاله و عمه و دایی و عمو بکنار!!! نمیتوانم هضم کنم که خب پس پدر و مادر مریم و مسعود این همه سال به لحاظ شرعی گناه کرده اند! اینجاهاست که حلال و حرام و مجاز و غیرمجاز برایم رنگ میبازد .. نمیفهمم! هیچ جوره نمیتوانم بفهمم که چرا وقتی زن و مردی تصمیم میگیرند مهر فرزندی بر پیشانی کودکی بزنند، فقط میتوانند اسمش را در شناسنامه خود داشته باشند و ارث فقط خونی منتقل می شود... از همه قوانین حالم بهم میخورد ... حالم بهم میخورد کهبی پدر و مادری فحش است و نداشتن سرپرست برای یک کودک ننگ است و نگاهها به او طوری ست که انگار بزرگترین مجرم جهان است، کمتر کسی به ازدواج با او فکر میکند، دوستی و رابطه هم همینطور... بعد فکر کن وقتی قرار است پدر و مادردار شود هم باز بر سرش میکوبند که اینها پدر و مادر تو نیستند، پس از ارث محرومی.... خون ...خون... همان بهتر که بشر خون هم را بریزد.... هیچ چیز از دین نمیدانم، اما یکی به من نشان دهد کجای کلام خدا اینها را نوشته اند... و اگر ننوشته پس چه کسی با چه حکمی این تعابیر را به اسم دین به خورد آدمها میدهد؟ نمیتوانم بفهمم .......  مهر، رحم، ترحم، ... ای وایِ من ... چقدر بار معنایی کلمات بهم ریخته اند... چرا رحم که همان مهربانی ست وقتی خرج میشو و اسمش میشود ترحم، نوعی دلسوزی تحقیر آمیز با خود به همراه دارد ... یکی بیاید این گره های مبهم دین را باز کند.. یکی بگوید منطق این آیه ها کجاست؟ یکی روشن کند .... باز اگر بروم در لاک سوال و برسم به یکی مثل همان مرد دوست داشتنی آشنایم، میگوید نپرس ... یک چیزهایی را نباید بپرسی....

این حرف برای خیلی از متدینین لوث شده که "همه چیز به دل است و دلت که پاک باشد...." اما من روی همین حرف لوث تاکید میکنم که همه چیز دلی ست... دل که پاک باشد همه ی حرامهای دنیا هم میشود که حلال باشد....