بیا با من مدارا کن....
مدارا آن ویژگی ایست که صلح را ممکن میسازد، و به جایگزینی یک فرهنگ صلح بجای فرهنگ جنگ کمک مینماید.
مدارا بیش از هرچیز گرایش ذهنی است که حاصل شناخت حقوق بشر جهانی و آزادی های بنیادی دیگران است.
.....و خطرهای بی تفاوتی نسبت به رشد گروهها و ایدئولوژی های ناشکیبا و متعصب را برجسته کنند.
روزجهانی مدارا به منظور ایجاد آگاهی عمومی، تاکید بر خطرات ناشکیبایی و تعصب نامگذاری شده....
چقدر یونسکو بیانیه های قشنگی دارد! بیانیه روز جهانی مدارا! ۱۶ نوامبر... ۶ ماده دارد و چه جمله های امیدبخشی... آدم وقتی امضای این همه کشور را پایش میبیند با خود فکر میکند که آنها در همین جهانی هستند که ما هستیم؟ یا فقط آمده اند پای یک چیزی را امضا کرده اند که ژست انسانیت بخود بگیرند، بعد بروند و مدارا نکنند چه با بیگانه ها! چه با هموطنان! چه با رفقای جان.....
فکر میکردم حالا که چنین روزی با چنین برچسبی وجود دارد چرا هیچکس از آن حرف نمیزند؟ چرا همه ی فیس بوک شده فاجعه های این روزها! بعد یکی نمی آید به خودش بگوید : مشت نمونه خروار است! من در جهان کوچک خودم چقدر مدارا کرده ام! چقدر احترام گذاشته ام! چقدر بی تفاوت بوده ام! چقدر امیدوار بوده ام!
مولانا میگوید: تو نگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید ... تو یکی نه ای هزاری... تو چراغ خود برافروز....
چقدر حرف خوب، چقدر بیانیه ی خوب.... ولی چقدر اشک و آه....