اعطونا الطفوله

ویدیویی که شاید خیلیها این روزها دیده باشندش، آواز دختربچه سوری در سالن مسابقه ای با داوری خوانندگان عرب است که از میان این همه آهنگ، این آهنگ رمی بندلی را انتخاب کرده و وقتی میخواهد بگوید اعطونا الطفوله، بغض و اشکش اجازه نمیدهد ... و او با سوز صدای بغض آلودش جان را میخراشد که: کودکی ام را پس بدهید....

فکر کن اگر روزی سربازها از فرماندهان خود فرمان نبرند، در سنگر بمانند، خط مقدم جبهه ها میدان رقص و بازی کودکان شود، سلاحها به گورهای دسته جمعی سپرده شوند... مرزها بشود میعادگاه بوسه ها و عشقی که حد و مرز نمیشناسد و هیچ مرزبانی قدمی را بیگانه نداند و بجای راندان فرابخواند به خوشامدی.... و زمامداری جهان دست کودکان باشد که پر کنند همه جا را از شوق و رقص و بازی و پاکی.... 

کاش سربازان تفنگ زمین بگذارند و جایش شاخه گل بردارند، آغوش باز کنند به روی کودکی که ترس به دنبالش میدود و او را آشفته کرده، پناهشان شوند... 

دنیا را دو دستی تقدیم کودکان کنیم... چه ساده پیچیده ترین دردهای ما را حل خواهند کرد...