ممنون که مهربونی...

کمپینی ست که از تابستان امسال با رنگ صورتی و جملات ساده اش روی بیلبوردهای مشهد نشسته... توضیح مختصری هم پایین بیلبورد هست: "حرکتی برای ترویج مهربانی در فضای حقیقی جامعه". جای خالی اش انگار حس شده در کوچه های بی حوصله، در ابروهای گره خورده و مزه ی تلخ حرفها.... جای خالی اش در هوای رابطه ها حس شده، بخاطر نگاههای گریزان از هم، شانه هایی که بالا انداخته میشود از بی تفاوتی، بخاطر ذهنهای متنفر و کینه قلبها، حافظه های خلوت از خاطرات خوب، دستهای بی نمک و قدرناشناسی چشمها، بخاطر دلهای بی آرزو، آرزوهای خالی از دیگران... 

و شهری که از اینها سرشار است و از آنها تهی مستلزم سپاسگزاری ست از نگاهی که روی صورتت توقف میکند و به لبخندی مهمانت میکند، از کسی که به فکر تنهایی ات هست و سراغت را نه از نسیم و قاصدک که از خودِخودت میگیرد، از لبی که به دلگرمی ات به سخن می آید، از زمزمه دعایی که احوال تو را در خود دارد... و از هرآنچه نشان از مهربانی در خود دارد...

پی نوشت: شبکه ممنون که مهربونی در تلگرام را میتوانید ببینید و کمی دلگرم شوید به آدمهایی که حساسند به احساسات آدمها و امیدوارند به تاثیر امید و عملشان بر زیباتر شدن روزگار... :

https://telegram.me/Thanks4UrKindness