تفنگت را زمین بگذار

اینجا قامشلی ست. مثل تمام تاریخ بشریت، تصویرها در پی اثبات آنند که انسان تا چه حد میتواند وحشتناک باشد؟ که هدف و غایتش عبور کند از  اشک کودکان، از پای بیرون مانده از خاک که میخواسته هنوز بر زمین گام بردارد و زندگی را بدود..... یا دون تر از آن! هدف اشک و خون باشد! که بهشت خیالی با جهنم کردن زندگی زمینی به بار آید. 

کدامین نفرین گریبان بشریت را گرفته که از روزگاران کهن تا به دنیای مدرن امروز، دلی به دیدن اشک و خون به لرزه در نمی آید .... چه بی رحم میتواند باشد انسان...

از کشور من کسانی اعزام میشوند با شعار مدافع حرم! محافظ کدام حرمند وقتی هزاران رقیه امروز بر خون پدرها و مادرانشان زجه میزنند.. همان اندازه معصوم. همان اندازه بیگناه... همان اندازه کوچک.... حرم این نیست؟ چرا کودکان دیده نمیشوند؟ 

پی نوشت ۱: دوستی بخشی از کتاب جانستان کابلستان رضا امیرخانی را برایم فرستاد. شعری در آن نوشته شده بود به نقل از  "دکتر سمیع احمد":

 دو رهبر خفته در روی دو بستر

دو عسگر خسته در بین دو سنگر

دو رهبر پشت میز صلح، خندان

دو بیرق بر سر گور دو عسگر...

 

پی نوشت ۲: انیمیشن جدید زوتوپیا شعار و پیامی که بر مبنای آن سیر داستان را پیش میبرد نقض غریزه است و اینکه هر کس می‌تواند آنطور که می‌خواهد باشد. درّندگان میتوانند درّنده نباشند و اهلی ها می‌توانند درّنده باشند...

فکر میکنم به اینکه چه شده که در دنیای آدمها میل به بی رحمی تا این حد افزایش یافته؟ 

پی نوشت ۳: از هر تصویر طوری دلم میگیرد... از تصویر این دخترهای دوقلو طوری دیگر... طوری دیگر 😔😔 

#اعطونا_الطفولی

#give_us_our_child