گفتگو با آینه

-موهاتو دوست دارم... گندمزار کودکیت پنهان شده زیر حریری مسین! آفتاب که برشان بتابد برق زیبایی میزنند.... خرمن گیسو حتما چیزی شبیه این بوده، انبوه و بلند و مواج! دیدی رسیده به کمرگاهت؟

+ میخواهم قیچی اش بزنم...

-بخاطر موخره؟ عیب ندارد. دو سانت چیزی در اصل قضیه عوض نمیکند...

+ نه. میخواهم با کش ببندمشان و از بیخ گره قیچی بزنم... میخواهم تو هم چیزی در من دوست نداشته باشی...

*بعضیها خوب بلدند آتش به جانت بیاندازند. حتی آتش نفرت از خودت.... بیزاری از درون و پیرامون.... میل به نبودن...

* رفتن در من ریشه دوانیده... مانده است چگونه رفتن...