افرا

دنیای بی وزنی

چهارشنبه, ۲۴ شهریور ۱۳۹۵، ۰۵:۰۰ ب.ظ

و من کسی را، کسانی را دارم که برایشان هستم... اینجا ننوشته ام و پرستویی نغمه خوان هرروز سراغم را گرفته، آنجا (فیس بوک) ننوشته ام و رهیابی دنبال راهم گشته و سراغ احوالم را گرفته. از آنجا (گروه تلگرام) رفتم و نگاه های نویی (نام گروه) به برگشتنم نگریستند و منتظر ماندند. کسی همدمی آخر هفته با دختران آسایشگاه را بهانه کرد که از بودنم مطمئن شود... کسی تغییر حس و حال جملات و حرفهایم را حس می کند... کسی برایم دعا میکند... کسی که با اینکه بهانه صحبت کمی با هم داریم اما چون از رنگ رخسارم پی به احوالم برده بهانه جور میکند که چندروز یک بار سراغی بگیرد و رفیق خطابم کند

چه دنیای غریبی ست اینجا که آدمهایش گاهی برای نگرانی هاشان دستشان به هیچ کجا بند نمیشود... چه دنیای غریبی ست اینجا که بدون نفع طلبی آدمهایی به بودن هم دل بسته اند... تنها چیزی که در این دنیا وفق مرادم شده همین است که در جایی که همه هشدار نیرنگ و فریبش را می دهند صادقانه ترین و مهربانانه ترین احساسات را دریافت کرده ام در اوج متانت و حرمت و صمیمیت... 

گاهی دلخوشی همین است ...


پ.ن: یک هفته هم نگذاشتی چراغ خانه خاموش بماند پرستو ... چه خوبید تو و قلبت ...

۹۵/۰۶/۲۴
افرا

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی