افرا

مباد

چهارشنبه, ۲۴ آذر ۱۳۹۵، ۰۱:۴۹ ب.ظ

عشق حنون آمیز نصیبتان مباد که زنجیری پایتان میشود و افساری بر گردن... در هر قالبی، از عشقهای مادر و فرزندی، پدر و فرزندی، عشق خواهرانه، عشق برادرانه، عشق دوستی، عشق همسران... هرچه... عشق جنون آمیز هم شما را به تحلیل میبرد هم آنی که فکر و ذکرش کم و کیف زندگی شماست و ذره ای به حال خود رهایتان نمیکند و کم کم به گستره شخصی هایتان ورود می یابد و حتی شما را از خودتان میگیرد...! 

۹۵/۰۹/۲۴
افرا

نظرات  (۳)

و شاید زندگی همین باشه ... همین از خود گرفته شدن ...
پاسخ:
شاید....
و‌حتی مرا از خودم می گیرد:(((((
پاسخ:
:(
۲۸ آذر ۹۵ ، ۱۸:۲۸ رها مشق سکوت
یاد این نوشته ی محمود دولت آبادی تو کتاب سلوک افتادم:

عشق را از عشقه گرفته اند و آن گیاهی است که در باغ پدید آید. در بُن درخت ؛ اول بیخ در زمین سخت کند، پس سر برآرد و خود را در درخت می پیچد و همچنان می رود تا جمله درخت را فرا گیرد، و چنانش در شکنحه کند که نم در درخت نماند، و هر غذا که به واسطه آب و هوا به درخت می رسد به تاراج می برد تا آنگاه که درخت خشک شود...

پاسخ:
دولت آبادی عزیز است.... ممنون 

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی