بهار چندم است؟
اکتسابی یه چیز است و انتسابی چیز دیگر ... و دنیای ما پر آدمهایی ست که به انتسابی هایشان می نازند و پر آدمهایی که به انتسابی هایشان افسوس میخورند ... و پر آدمهایی که اکتسابی دارند و آدمهایی که اکتسابی ندارند.... پر آدمهایی که به انتسابی های دیگران غبطه میخورند و پر آدمهایی که به اکتسابی های دیگران حسادت میکنند ... پر آدمهایی که .........
کسب کردی یا نسب رسیده به تو را نمیدانم .... انتسابی ها بعضیهایشان از بین می روند و اکتسابی ها هم ... ان بعضی هایی که می مانند را بچسب . بقیه را تف کن برویشان .... توضیح نمیدهم که کدامها ماندگارند چون تا می آیم بنویسم مثلا دانش تو چیزی ست که نمیسوزد یا نمیریزد یا نمیشکند با خودم میگویم از کجا معلوم! اینهایی که حافظه از دست میدهند دانش برایشان می ماند آیا؟....
تهش به دوست میرسم که فکر کنم بهتر می ماند ... آلزایمر هم که بگیرم ولم نمیکند..... البته میدانی که تعریفم از دوست خیلی پیچیده ست... گاهی با ملاکهایی که ردیف میکنم با خودم میگویم چندتا از این دوستها دارم اصلااا؟
ولت کنم چه از سر ازدست دادن حافظه و چه از سر مسخ شدن و مغلوب آدم بده ی درونم شدن .... ولت کنم ولم میکنی ؟