هزار آفرین بر غم باد *

غم ارزشمند است..... قدر این زهر تلخ را باید دانست.... چون این همانی ست که قلب را تصفیه می‌کند... این همانی‌ست که بیدار می‌کند به‌خواب‌رفته‌ها را.... این همانی‌ست که عیان می‌کند محبت‌هایی را که گم شده‌اند پشت خاطرات بد‌، پشت اشتباهات آدمها، پشت کینه‌ها..... غم همانی‌ست که به یاری انسان می‌آید آن هنگام که خودش را گم کرده در جهان تو در تو .....

غم به داد انسان می‌رسد، غم قربانی می‌گیرد؛ اما یاری رسان است... قدرتی که در غم هست در هیچ حس دیگر این جهانی نیست....

غم همه چیز را پس می‌زند، کینه را، نفرت را، حسادت را، کدورت را، .... غم کارها را درست می‌کند، غم فاصله را نزدیک می‌کند، غم یاری رسان است....

غم قربانی می‌گیرد اما....................

* مولانای جان