بادیگارد

دیروز روی برخی تصاویری که تلویزیون از خیابانهای جمعیت‌پوش تهران نشان می‌داد، موسیقی فیلم بادیگارد پخش می‌شد. و قسمتی از فیلم در ذهنم مرور شد، همانجا که در اتاق صحنه آن حادثه تروریستی بازسازی میشود و حیدر مجرم شناخته میشود که خوب ادای تکلیف نکرده و آنطور که باید خودش را فدای شخصیت نظام نکرده!

حیدر میگوید: "من اگر قرار باشه عزیزترین سرمایه‌مو، یعنی جونمو فدا کنم، باید وجودم دلیلشو قبول کنه... من بعد این همه سال محافظت از شخصیتهای مختلف، هم میدونم شخصیت کیه، هم میدونم نظام چیه؛ اما اوضاع خیلی فرق کرده!.... حیدر نه اولین نفره، نه آخریش؛ چشماتونو باز کنید...میترسم از اون روزی که این کشتی سوراخ بشه..."

و تردید حیدر رنگ خطری بود برای نظام...

و امروز آدمهایی که سیاهی لشکر جناحهای مختلفند چقدر با اطمینان برچسب آن جناح را حمل می‌کنند؟ تردید زنگ خطر است...