ممنون که بیخبر میگذاری ام...

یکی باشه اون ور دنیا که بشناسیش  و بشناسدت ... و حرفهایی بوده که شنیدی که شنیده... که لحظه هایی رو شریکش بودی و شریکت بوده.... که مهم شده و شدی... که براش دعا کردی و برات دعا کرده ... که دوست داشتی خوشحالش کنی و دوست داشته خوشحالت کنه... که دلتنگ شدی از غمهاش که دلتنگ شده از غمهات ... که از بیخبری نگران شدی و نگران شده... که جزئی از دنیات شده، که توی خاطرت ثبت شده، که حالا خواسته از معادله ت تفریق بشه... که به صلاحت دیده که نباشه، که تو رو با خیالاتت تنها رها کرده، که تو رو با افکارت تنها گذاشته، که تو رو با خودت گلاویز کرده، که میدونه تو در مقابل فراموشی چقدر سرسختی، که میدونه تو نتیجه گیری ای که اینطور وقتها برای نجات آدمها میان رو دوست نداری، که تو رو میدونه اما.....

یکی باشه که نباشه اما باشه !......