قلب عالم

وسط پیام دوستی یک جمله درخشید: "هرکس مرکز جهان خودشه"

و جملات دیگری به یادم آورد. سخت نبود برای ذهن من که دوتا کلمه کلیدی‌اش را سرچ کنم و از دل یک صفحه چت بیرونش بکشم: 

"تو به ازای هرکسی تو زندگیت یه دنیا داری. که اون آدم تو مرکز دنیاست و تو تو حاشیه و با فاصله از مرکز ایستادی... حالا با فواصل کم و زیاد... هیچ وقت نخواستی یه دنیا بسازی با محوریت خودت و شعاع فاصله آدمای زندگیت رو کنترل کنی.. دنیایی که اصل خودت باشی... نه هیچ کسی... که بفهمی دنیا بی تو بی معنیه نه بی هیچ کس دیگه..."

مهم نیست که در زندگیش جایی داشتم یا دارم یا نه. مهم نیست که در ذهنش و در خاطراتش مانده باشم، بمانم یا نه... مهم این است که جایی در زندگیم برای خود باز کرد که جای هیچ کس دیگری نیست. مهم این است که خاطراتم از او پاک نمیشود. مهم این است که حتی یک کلمه وسط تمام جملات دیالوگ یک آدم دیگر می‌تواند چه چیزها به یادم بیاورد. مهم این است که چه موسیقی‌هایی برایم یادآور چه حس‌هایی هستند... مهم این است که در ذهنم ماندگار است. حالا می‌خواهد از هر چه فروبکاهد...... در من فروکاسته نمیشود حتی اگر رویشان درپوش بگذارم.. میتواند مصرانه  روی اعتقادش باشد و خیالش راحت از اینکه کمرنگ و کمرنگ تر میشود و روزی دیگر اثری از او باقی نخواهد ماند. اما و اما دنیاهایی که من ساخته‌ام ماندگارند رفیق . 

-زمانی که نقطه‌ها از لابلای جملات من حذف شوند..................... :(

پ.ن: جایی بگذاریم برای اینکه یکی روزی که دلش هوایی شد بتواند بیاید بگوید دلم تنگ شده برایت....